jorien brugmans
beeldend kunstenaar / dichter

"ik schilder in woorden en schrijf in beelden"
 
over jorien

kleur, daar ga ik voor.
eindeloze vertraging in de besluitvorming
boven mijn palet. weg met conventies!
eigenheid en originaliteit, dat is het motto.
iedere gouache of acryl vormt een uitdaging.
mijn beeldend werk is makkelijk

in woorden te omschrijven.
mijn poëtisch werk kenmerkt zich
door helderheid en toegankelijkheid
in alledaagse, menselijke taal.
ik schilder in woorden en schrijf in beelden.
ze vormen lijnen in het landschap van de tijd.

van 5 april tot en met 30 september 2024: sporen...... in het landschap van de tijd
Museum Het Warenhuis Axel

stadsdichter van Terneuzen in 2022

4 augustus 2024 Kunstmarkt Middelburg

26 september 2024: presentatie vierde dichtbundel THUIS in Museum Het Warenhuis Axel6 septemb
 
akkers

en onder wintergrauwe
lucht ligt, akkerbreed,
de weke klei te wachten
op beroering. te vroeg
nog voor het zaad. te pril
ook voor bekoring, maar vol
van opgespaard verlangen
naar wat komen gaat


les champs
et sous un ciel gris hiver
la terre tendre, en grande
largeur, guette l 'effleurement
du temps. trop tôt pour
la semence et pour la
séduction trop verte. mais
pourtant pleine du désir
de voir ce qui va naître


uit de bundel "sporen" van de Maerlant Poëzieprijs 2012
foto: martin van thiel

Mensen, landschappen, organische vormen en structuren: ze vormen voor mij dé uitdaging in mijn zoektocht naar de essentie. De speling van licht en schaduw is typerend voor mijn grafische kijk op de wereld. Strakke lijnen, vormen en vlakken vormen samen mijn schilderkunstig universum.

gouache

tijd, dat is het criterium. zonder tijd geen ruimte, zonder ruimte geen vlakken en lijnen. is het landschap zo eenvoudig te formuleren?
"er is geen tijd, of is er niets dan tijd.." uit eb van vasalis

acryl

geef mij maar lucht, waarin het nat
weerspiegeld wordt, in kleur, in traagheid van beweging. opgestapeld in wolken van vocht,
waaraan niet te ontkomen valt.
water.....
uit "kleine leegte" 2007

poëzie

ik was dicht, stond op een kier, meer niet. liet maar mondjesmaat wat warmte naar binnen. tot jij muren begon te slopen en grote gaten sloeg: ruimte
om te ademen en lief te hebben.
uit "kleine leegte" 2007

collectief vier

COLLECTIEF VIER: Margriet de Vries / Leen van Duivendijk / Johan Klein / Jorien Brugmans hebben als uitvalsbasis het eigen atelier in Zeeland, rond de Westerschelde. Collectief Vier zoekt verbinding.

 

 

gouache

 

land en lucht 32 verkocht

land en lucht 35 verkocht

op tafel 19 ode aan liesbeth list
verkocht

land en lucht 30 verkocht

op tafel 15 acryl op papier verkocht

ma douce france 17

wat is het mooi om landschappen vast te leggen, om te gaan spelen met ruimte. om, gebogen over je palet, te komen tot de meest sprekende contrasten of de meest passende combinaties van kleuren. dat is eigenlijk de grootste uitdaging: het creëren van een eigen universum dat het alledaagse overstijgt.

land en lucht 31

ma douce france 3

land en lucht 45 kunstuitleen

land en lucht 36 verkocht

gouache nieuw: "land en lucht"

Land en Lucht 53/ mosterdzaad: VERKOCHT

land en lucht: meer heb je niet nodig om te gaan experimenteren met kleuren en vlakken...

acryl nieuw: thuis!

hoe ver moet ik gaan om thuis te komen?
niet ver, blijkt uit deze serie. in een landschap met bomen

en dijken voel ik me als een vis in het water.
en ja, water speelt een cruciale rol in mijn werk én in mijn leven....

de serie "er is altijd een horizon"

2020, een bewogen jaar.
een periode om nieuwe horizonnen te ontdekken buiten de opgelegde beperkingen. waar kan ik nog naartoe? ( in gedachte ). hoe ver reikt mijn horizon?
die nieuwe einders heb ik gevonden, in het landschap van deze tijd.

er is altijd een horizon 6

er is altijd een horizon 7 verkocht

er is altijd een horizon 9 verkocht

er is altijd een horizon 4 verkocht

er is altijd een horizon 8

er is altijd een horizon 11

ik loop langs lijnen in het landschap van de tijd, laat bomen torenhoog tot volle wasdom komen, verdiep me in het blauw van luchten en rivieren; voorbij de lijnen in de tijd, voorbij het water. daar waar ik niet verder kon, want er is altijd een horizon......



werken in acryl tot nu toe

stad-aan-water acryl
deel van 5-luik verkocht

dorp-aan-water acryl
deel van 5-luik verkocht

temse stad-aan-de-schelde acryl verkocht

thuis 1 acryl op doek 80 x 80 cm kunstuitleen CBK

thuis 11 acryl op doek 90 x 90 cm verkocht

werken in acryl is voor mij spelen met vlakken. nog meer dan gouache leent acryl zich voor een grootse uitwerking, waarbij geen ruimte is voor "gekriebel" in de marge.

 
 

ik heb mij neergelegd
bij hoge dijken, bij
schorren, slikken en
basalt. wat naast mij
valt, kan hooguit hoger
líjken: het is maar schijn

thuis 4 acryl op doek 130 x 90 cm
dit werk is te zien tijdens de expo in Roosendaal, zie agenda boven.

.................................................................................................................................................................................................................................................

 

poëzie

Van mei tot en met oktober 2021 exposeerde ik in het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk. Mijn bijdrage aan de expo "ik worstel en kom boven" was het gedicht "luctor", waarin de strijd tegen het water ( 1953 ) én COVID-19 vorm kregen. In meer dan 100 reacties gaven bezoekers aan hoe ze deze periode(s) beleefd hebben. het volgende "flarfig" gedicht is uit al deze reacties ontstaan.

het gedicht "luctor" is nog steeds aanwezig in Ouwerkerk, op de buitenmuur van het eerste caisson.

 

als je lichaam land is......

"als je lichaam land is,
wat zijn dan de dijken?
wat komt er kijken bij een
een mens in angst, in strijd
tegen water en opgelegde
afstand? verhelderend
perspectief zonder voor
uitzicht? tegen de stroom in
verbinding zoekend?
irietand ook. wat is, dat is....
ik mis spontane gesprekken
en tijd om te ontdekken wat
er echt toe doet. water voor de
geest. nog nooit zo eenzaam
en alleen geweest! wél gesteund
door de natuur. boosheid is
indrukwekkend, aandacht van
mensen maakt je zacht.

wie had er ooit gedacht dat
afstand weer verlangen schept?
dat je natuur hebt die jou
koestert en wond're dingen
met je doet?
( I can't believe I can fly!
always treat people with
kindness, or at least TRY! )
LIVE, LOVE, LAUGH, is dat
de boodschap? vertrouwen, straf en strijd. het geluk van
niet geboren in zeeland, in
watersnoodtijd. we worstelen,
ontmoeten en komen steeds
weer boven. the best is yet
to come. deze brief voor mijn
moeder stop ik als flarfig
gedicht in dit potje.
WE SHALL OVERCOME!"

In opdracht van de gemeente Terneuzen schreef ik dit gedicht, een ode aan Jan Lonink, burgemeester van Terneuzen van 2003 tot 2021.
Het gedicht is te vinden aan het Brugpad, op de zijgevel van café De Vriendschap....
.

publicaties en prijzen


Dichtbundels “Kleine Leegte” ( 2007 ), “Grenzen” ( 2009 ), “Over Vloed”( 2011 )
Rabobank Poëzieprijs Zeeuws-Vlaanderen (2009)
Opgenomen in de bundel “Sporen” van de Maerlant Poëzieprijs 2012
Poëzie en beeld in “Golven”, een fotoboek over Walcheren
Poëzie en beeld in “Bij Zonder Zeeuws-Vlaanderen”, een fotoboek over ZVL
Opgenomen in de poëziebundel van de Haagse Kunstkring ( 2013 )

Sinds oktober 2014 staat mijn gedicht “ruimte” op een gevel in Middelburg, in het kader van het project “Sprekende gevels”.

Leeg tekstblok

Op de dijk

Een prachtig fotoboek, gewijd aan de teloorgang van de Hedwigepolder in Zeeuws-Vlaanderen. Fotograaf Johan Klein heeft zijn ziel gelegd in lage horizonnen en kaarsrechte dijken. In een bijzondere lay-out van Elisabeth Hoek begeleiden mijn gedichten deze ode aan een polder die teruggegeven werd aan het water.........

Voorlopig te bestellen via Johan Klein of Jorien Brugmans


luctor

word wakker mens!
ontzwem de droom
van onbekommerdheid,
ontwaak uit zorgeloze
slaap van tijd.
neem waar, neem waar!
blijf op de hoogte
van gevaar. laat nimmer los
wat ooit zo diep in
onze ziel gezegeld werd:
hou hoge golven in de gaten!
mijd mensenmassa's,
leef met mate.
blijf overeind, blijf dromen
en gedragen worden door
een eindeloze stroom van vragen:
waartoe en h
oe en waar?


dit gedicht is aangebracht op een
van de caissons van het Watersnoodmuseum, bij de opening van de expo "ik worstel en kom boven".

In maart 2019 kwam een bloemlezing uit die is samengesteld door Wim Huijser. De titel van de bundel is "Langs brede rivieren". Zo'n 250 gedichten over stroomgebieden in Nederland en België zijn erin opgenomen. Ook een van míjn gedichten staat erin: "Op de dijk".

op de dijk

de hoge dijk verdraagt
mij zonder klagen.
zijn groene rug biedt
onder stil protest een
ligplaats aan mijn
moede lijf. hier wil ik
blijven, op dit hellend vlak
van groen dat mij zal
dragen in de tijd

- een eeuwigheid van rust -

om tussen schepen door
die nimmer anders zagen
dan mijlenverre kust
de schittering te ontwaren
van licht op het getij.

waar vind ik mooier kijk
op leven dan liggend
op mijn groene dijk?

uit "kleine leegte" 2007

Presentatie van de bundel was op 28 maart 2019 in de Drukkerij te Middelburg
07 april 2019 presenteerden we ons in het Onderwijsmuseum Dordrecht



In 2020 verscheen opnieuw een gedicht van mij in een bloemlezing van Wim Huijser: hooglied werd opgenomen in één zwaluw maakt geen zomer, uitgegeven bij Rainbow Amsterdam.


In 2021 verscheen het eerste gevelgedicht van mijn hand in Terneuzen: oude sluis, een ode aan Jan Lonink, oud-burgemeester en zeer geliefd burgervader ( zie foto's )

 
 

collectief vier

Vier bevriende kunstenaars die vanuit hun ateliers boven en onder de Westerschelde werken aan de verbeelding van hun leefwereld.
vier het leven, vier de kunst!
collectief vier organiseert en inspireert, vormt een plezierige basis voor interessante kunstprojecten en exposities, waarbij samenwerking met andere kunstenaars niet geschuwd wordt.
collectief vier heeft als uitvalsbasis het eigen atelier in zeeland, rond de westerschelde, maar heeft de vier windstreken in het vizier. Met tijd als vierde dimensie. Met ruimte voor dualiteit, oorspronkelijkheid, en door ons benaderde inspirerende kunstenaars. kortom: collectief vier= beweging en verbinding. en dat is een groot goed in zeeland.

Van 5 april tot en met 30 september 2024 exposeert Collectief Vier in Museum Het Warenhuis in Axel.
26 september 2024: presentatie 4e dichtbundel THUIS door Jorien Brugmans met muzikale omlijsting door
Friends of Folk. Aanvang 17.00 uur

margriet de vries olie en acryl / tekeningen

leen van duivendijk olie en acryl

johan klein fotografie

jorien brugmans gouache / acryl / poëzie

agenda

op tafel 13 gouache beeldmaat 20 x 30 cm

op tafel 16 gouache beeldmaat 20 x 30 cm

agenda 2023

voorlopig staan de volgende items op het programma:

op ... januari geef ik een lezing / workshop bij Fotoclub DOW in Terneuzen

van 5 april tot en met 30 september exposeer ik, samen met Collectief Vier, in Museum Het Warenhuis in Axel. de titel van onze expo is: sporen... in het landschap van de tijd

op 4 augustus zit ik weer, als vanouds, in een van de kramen op het gezellige Abdijplein in Middelburg.


thuis

de muren van mijn huis
zijn niet van steen, het
weidse land, dát is mijn
veilig onderkomen. je loopt
er dwars doorheen langs
bomen, dijken, mosterdgele
velden. plafond in blauw
en op de vloer wat water in
al zijn weelde. ik hoef alleen
maar op te bouwen wat ik
als kijker tegenkom in mijn
stromenland aan beelden.


Een van de werken uit de serie THUIS

hooglied

hoog zomer:
fel geel baant zich een
weg naar de hemel, het
boterbloemt in cadmium
naar een einder van goud.
koolzaad, wormkruid en lis
borduren gulden rand aan
akkers en wei. het is zomer
en feest en ik ben erbij.


hoog najaar:
het roodt en het bruint en
het beukt door het bos, er is
geen houden meer aan.
scharlaken geweld zonder
erbarmen; wie bibbert en
beeft, die kan zich verwarmen
aan kruinen van vuur. 't is herfst
en feest en ik ben erbij.

hoog tij:
het spat en het spettert en
spuit hemelsblauw, in koude
weerspiegeling van opkomend
water. azuur spant de kroon in
dit zoute festijn, maakt druppel
voor druppel tot ultramarijn, een
vloedgolf aan kleur. 't is hoogtij
e
n feest en ik ben erbij.

bovenstaand gedicht is opgenomen in de NCRV-gids van week 25/26 2020 als keuzegedicht van Jacobine Geel.